Στη θέση του συνοδηγού. Πολύς καιρός πέρασε από την τελευταία φορά και σαν λίγο να μου έλειψε. Αυτή η αίσθηση της ελευθερίας να παρατηρώ. Την άσφαλτο μπροστά μου, τα άλλα αυτοκίνητα, το πώς σπάνε το σκοτάδι τα φώτα του δρόμου.
Κατεβάζω το παράθυρο. Να με φυσήξει αέρας. Κι ας μου ανακατεύει τα μαλλιά. Με κοιτάς και χαμογελάς. Νομίζεις πως δεν σε βλέπω. Και χαμογελάς ακόμα. Επειδή ξέρεις πόσο μου αρέσει ο αέρας. Σαν να μου δίνει πίσω όλες τις ανάσες που έχω χάσει.
Μια βόλτα να με πας. Από εκείνες που έλεγες πως μου χρωστάς. Να μετράμε τα χιλιόμετρα. Να ανασαίνουμε παρέα. Να παίζει στο cd τραγούδια που αγαπάμε. Να μη χρειάζεται να μιλάμε γιατί όλα πια τα έχουμε πει. Τώρα είναι η στιγμή για να ζήσουμε. Να φτιάξουμε στιγμές δικές μας. Να μη τις ξέρει κανείς άλλος. Σαν να είναι το μυστικό μας.
Μια βόλτα να με πας. Μη με ρωτάς πού. Πες μου πάμε και θα σου πω φύγαμε. Λίγο με νοιάζει ο προορισμός. Το ταξίδι θέλω. Αυτό που διανύεται αυτή την στιγμή. Με όλες τις εικόνες που μου χαρίζει. Με όλους τους ήχους που ντύνουν τις στιγμές. Με τα απλά. Και τα περίπλοκα. Όπως εσύ. Όπως εγώ.
Το ταξίδι θέλω. Πότε στη θέση του συνοδηγού, πότε πίσω από το τιμόνι. Να εναλλάσσονται οι ρόλοι. Να μη στριμώχνονται οι ψυχές. Μη με ρωτάς πού τερματίζει η διαδρομή. Αδιαφορώ. Μα όσο θα έχω λόγους για χαμόγελα, θα τη διανύω. Και θα κλείνω τα μάτια μου να κρατήσω τις στιγμές. Έτσι δεν κάνω πάντα;
Δες με που χαμογελάω. Κοίτα με πώς σου χαμογελάω. Πώς χαμογελάω σε όσους είναι κοντά. Δεν το περίμενες, έτσι; Πάμε αυτό το ταξίδι και μη με ρωτάς περισσότερα. Μη προσπαθείς καν να με ερμηνεύσεις. Απλά μη.
Άσε
τις στιγμές να γεμίζουν το τώρα. Άφησέ με να γίνω ένα με τον αέρα από το
κατεβασμένο παράθυρο. Άσε με να δυναμώσω τη μουσική. Να βυθιστώ μέσα της. Να σηκώνω
το κεφάλι στον ουρανό γιατί έτσι ανασαίνω εγώ. Να σε κοιτάω δίχως να έχω κάτι
να πω. Άσε με να τα κάνω όλα αυτά. Μη μου τα στερήσεις. Δεν θα σου στερήσω τίποτα.
Θα σε κοιτάζω όπως έχεις ανάγκη. Ακριβώς όπως το διεκδικείς. Θα είμαι δίπλα. Να
σου κρατάω το χέρι. Ακριβώς όπως ξέρεις ότι μπορώ.
Λίγο
εσύ, λίγο εγώ και θα το περπατάμε αυτό το ταξίδι. Παρέα.
Πάμε;
Είναι όμορφα στον κόσμο μου, θα δεις. Είναι ήρεμα εδώ. Είναι παράξενα εδώ. Κι
έλα να βρεις ένα χαμόγελο που σου’χω κρύψει κάτω από το σεντόνι.
Δυνάμωσε
αυτό το τραγούδι. Μου αρέσει πολύ. Πρόσεξε τους στίχους. Ακούς;
Ψιθύρισέ
τους.
Έτσι κι η μεγάλη λέξη. Ακούγεται καλύτερα σαν την ψιθυρίζεις. Μη τη λες. Μη τη φωνάζεις. Ψιθύρισέ την. Στην ψιθυρίζω.
Ακούς;
Μ’ακούς;
Έλα να πάμε μια βόλτα μαζί.
(Να μου μιλάς σιγανά στ'αυτί γιατί σ'ακούνε την νύχτα αυτή
παλιά μου όνειρα που χρόνια είχαν κρυφτεί)
