το τέρας

το τέρας σε καταπίνει ολόκληρο

άλλες φορές λίγο-λίγο

αργά και βασανιστικά για να σε βλέπει να υποφέρεις

άλλες φορές λαίμαργα με μόνο μια κίνηση

λες και θα προλάβει κάποιος άλλος να σε αρπάξει από τα χέρια του

 

το τέρας σε καταπίνει ολόκληρο

και θα συνεχίσει να σε καταπίνει

αργά και γρήγορα, εναλλάξ μέχρι να χορτάσει

έτσι κι αλλιώς όσο πιο πολλά σου παίρνει, τόσο περισσότερο πεινάει

μέχρι να μην έχει μείνει τίποτα από σένα να καταπιεί

 

κι εσύ θυμώνεις, ουρλιάζεις, ασφυκτιάς

και μαζεύεις την οργή σαν να ήταν βότσαλα στη θάλασσα

και δεμένος χειροπόδαρα κοιτάς

το τέρας να καταπίνει

τις μέρες σου και τις νύχτες σου

τις θάλασσες και τους ουρανούς σου

τις ησυχίες και τια βαβούρες σου

τις εικόνες και τα χαμόγελα που στερείς από τους ανθρώπους σου

 

το τέρας σε καταπίνει ολόκληρο χαϊδεύοντας με ικανοποίηση την κοιλιά του

και όσο και να το πολεμάς

το τέρας πάντα τέρας θα μένει